Vraag een auteur om te kiezen wat zijn of haar beste boek is en negen van de tien keer krijg je het volgende bericht. “Mijn boeken zijn net mijn kindjes, daar kan ik niet tussen kiezen. Ieder kind heeft wel iets en hou je onvoorwaardelijk van.” Maar zijn auteurs eigenlijk wel goede ouders als je boeken en verhalen echt als kindjes ziet.
Hier een aantal voorbeelden:
– Een auteur stopt zijn kindje in een envelop, of meerder tegelijk in een doos en stuurt ze op via de post naar een wildvreemde.
– Auteurs doen aan kinderarbeid, want hun kinderen zorgen dat zij geld verdienen.
– Auteurs geven zo maar hun kinderen weg, soms zelfs met hun handtekening erop.
– Als het kind een jaar oud is, dan is de auteur al bezig met het volgende kind.
– Je hebt natuurlijk altijd kans dat je kind eindigt onder een tafelpoot of als haardvuur.
– Soms worden er massaal kinderen verbrand door gekken.
– Soms komen je kinderen als bundels uit een vorm van genetische manipulatie.
– Kans dat je boek gebruikt wordt bij schrijfcursussen hoe het vooral niet moet.
– Andere mensen geven graag hun mening over jou kinderen en noemen dit dan recensies.
– Als een van die vreemde klaar is met je kind word hij vaak doorverkocht voor geld.
– Soms worden je kinderen ook uitgeleend.
– Als een kind heel slecht is en in een heel arm gezin terecht komt kan het ook wel eens als wc papier gebruikt worden.
– Als je kind digitaal verkrijgbaar is kan het ook nog eens door piraten gekidnapt worden en op vreemde sites gratis weg gegeven worden.
Zijn er nog mensen die zelf leuke voorbeelden hebben mag je de lijst altijd toevoegen. Maar een ding mag duidelijk zijn. Auteurs zorgen wel heel slecht voor hun geesteskindjes.
alloftheabove851591781.wordpress.com 