Introductie:
Fenneke Zwaaneveld debuteerde vorig jaar met haar boek Stille Duisternis. Met dit boek heeft zij bewezen dat zij een schrijver is die nog een hoop te vertellen heeft. Nu heb ik de kans gehad om in de wereld van Fenneke te duiken. Dus bij deze welkom in de wereld van Fenneke.
Hoe zou iemand anders jou beschrijven?
Dat ligt er denk ik heel erg aan vanuit wiens oogpunt ik dit beantwoord. Iedereen die je kent zal namelijk andere ervaringen met je hebben, maar is ook zelf anders, waardoor dat soort meningen toch altijd verschillen. Desondanks denk ik dat de meeste mensen die mij goed kennen, het er wel over eens zijn dat ik een beetje gek ben, dat ik veel om anderen geef, dat ik erg gevoelig ben en dat ik altijd probeer om alles goed te doen.
Hoe vond je de reacties op Stille Duisternis van je lezers?
Om heel eerlijk te zijn was het af en toe best even slikken. Niet iedere recensie of reactie was even positief en dat is ook gewoon de realiteit wanneer je een boek uitbrengt. Veel van de recensies heb ik gelezen en dan probeerde ik de kritiek mee te nemen en zeker wel te genieten van de lovende woorden, want die waren er zeker ook. Het is fijn om te lezen dat de schrijfstijl zo veel mensen aanspreekt.
Kun je wat over Stille Duisternis vertellen?
Stille Duisternis is een contemporary YA met paranormale elementen erin. Veel mensen hebben de indruk dat het een fantasy boek is, maar dat is niet het geval. Het verhaal gaat voornamelijk over familie en vriendschappen en de ontwikkelingen die de personages doormaken terwijl er iets heel mysterieus gebeurt: het verschijnen van een duister wolkendek dat geen enkel licht meer doorlaat.
Wat was de grootste uitdaging van het schrijven van dit verhaal?
Ik vind het altijd heel lastig om te beginnen. Een paar maanden voordat ik echt begon met het schrijven hiervan, had ik al een paar korte scènes geschreven in het Engels om eens te kijken wat ik met dit vage idee, dat ik had, kon. In juni 2019 ben ik een weekendje weggeweest voor een schrijfweekend van Marelle Boersma en daar is het verhaal een stuk helderder geworden voor me. De personages kreeg ik duidelijk voor ogen en ook het doel en het eindpunt. Ook moest ik door mijn onzekerheden heen breken, maar anderhalve maand later begon ik echt. Tussendoor zat het niet altijd mee, maar alsnog had ik de eerste versie in twee maanden af.
Wat doe je om te ontspannen?
Wat ik heerlijk vind om te doen is gamen. Het videogame genre RPG (Role-Playing Games) spreekt mij enorm aan. Ik kan mezelf dan urenlang verliezen in een fantasie wereld, met interessante personages en vaak een heel mooi verhaal. Ook race ik graag virtueel, met een stuur dat ik vast zet aan mijn bureau. Verder teken ik graag, en lezen natuurlijk ook, maar videogames zijn de manier voor mij om even mijn hoofd leeg te maken en te genieten.
Zou je net als J.K. Rowling ook wel eens onder een pseudoniem willen schrijven, zo ja, wat voor boek?
Ik denk het niet eigenlijk. Toen ik het contract kreeg voor Stille Duisternis kreeg ik ook de optie om eventueel voor een andere naam te kiezen. Ik heb toen heel bewust voor mijn eigen naam gekozen, omdat de connectie tussen mij en mijn werk heel persoonlijk voelt. Als ik een andere naam had gebruikt, zou het niet meer voelen als het echt van mij was. Dat klinkt misschien gek, want op zich maakt een naam niet veel uit. Maar het voelde heel belangrijk voor mij.
Heb je wel eens een scène geschreven die zo emotioneel was dat je even niet kon schrijven?
Huilend schrijven is niet ideaal, want je ziet dan niet veel door je tranen, maar ik heb het zeker wel eens gedaan, haha. Echt pauze nemen hoef ik dan niet. Ik schrijf de scène af en stop als ik daar klaar mee ben. Maar ik zal dan wel waarschijnlijk even een momentje voor mezelf nemen als ik vervolgens een compleet andere scène moet schrijven. Het helpt wel om een beetje in de juiste stemming te zijn!
Heb je alle boeken van je Hamley collega’s gelezen?
Nee, nog lang niet. Ik ben een vrij langzame lezer en mijn boekenkast staat vol met boeken die ik nog wil lezen. In één kast heb ik een vak speciaal vrijgemaakt voor de boeken van mijn collega’s en ik heb er al aardig wat verzameld, maar ik denk dat ik nog eerder zal verdwijnen onder stapels boeken dan dat ik ooit alles heb kunnen lezen, haha.
Wat is jouw ideale droomvakantie, naar een land waar je nog niet bent geweest?
Dan kies ik denk ik voor IJsland. Ik heb al vrij veel gereisd in mijn leven dus de meeste Europese landen ben ik al geweest, net als Noord Amerika en een aantal landen in Zuid Amerika. Sommige landen in Azië en Afrika lijken met ook heel interessant om eens naar toe te gaan, maar als ik ergens graag heen wil, dan is het wel IJsland. Ik hou heel veel van kou en sneeuw en het is een grote droom van me om eens het noorderlicht te zien. Het liefst zou ik zelfs in zo’n soort regio willen wonen, zodat ik heerlijk kan genieten van alles.
Zou je wel eens een roman willen schrijven met autobiografische invloeden?
Daar twijfel ik over. Echt een autobiografie zie ik mezelf niet snel schrijven. Ik heb veel meegemaakt al in mijn leven en veel geleden. Gelukkig gaat het lang niet zo slecht meer als het een aantal jaar geleden, maar ik denk dat ik zeker wel over dingen zou kunnen schrijven. Al doe ik dat denk ik liever op een andere manier, door bijvoorbeeld een fictief personage te creëren die soortgelijke dingen meemaakt maar dan net anders. Ik krijg al gelijk ideeën zelfs!
Wat maakt een goede schrijver?
Dat vind ik lastig om te zeggen, omdat er heel veel verschillende soorten schrijvers en schrijfstijlen zijn. Ik denk dat het belangrijkste is dat een schrijver iets voelt bij het schrijven. Stop er een stuk van je hart in, je eigen emoties, en geef om je verhaal met volle overtuiging. Dan zal het zeker iets speciaals worden.
Wat staat er nog op je schrijf bucketlist?
Ik wil heel graag blijven schrijven en uiteindelijk een aparte boekenkast vol met eigen boeken hebben. Maar wat ik echt heel graag nog eens zou willen zien, zijn vertalingen. Het liefst naar het Engels, maar andere talen zouden ook al heel cool zijn. Dan kunnen veel meer mensen mijn werk lezen, zoals mijn internationale vrienden.
Zie jij je jouw hele leven nog schrijven?
Absoluut. Ik heb op dit moment te maken met een mega writer’s block, maar ook hier zal ik doorheen breken. Schrijven betekent zo veel voor mij. Het is een genot om te kunnen doen en te kunnen delen. Dat wil ik voor altijd blijven doen.
Heb je wel eens een writer’s block gehad?
Ja dus! Vreselijk is het. Ik ben erg perfectionistisch, erg gevoelig voor stress, ook erg onzeker en twijfel overal altijd aan. Zodra ik een idee in mijn hoofd krijg, krijg ik gedachten die me gaan tegenwerken. “Het is niet goed genoeg”, “Dit wil niemand lezen”, of soms ben ik zelfs heel gemeen tegen mezelf, onbewust, en komt “Je gaat sowieso falen en dan stel je iedereen teleur. Doe het dus maar niet” in me op. Ik weet het, dit zijn vreselijke gedachten en zo zou ik niet tegen mezelf moeten praten. Het is lastig om er tegen in te gaan, maar ik doe mijn best. Ik weet zeker dat ik dit ga doorbreken en dan gaat sowieso mijn volgende boek eraan komen.
Schrijven met of zonder muziek?
Meestal met. Dan zet ik de muziek (piano muziek) zachtjes aan, net als geluiden van regen en onweer. Dat helpt me om te concentreren op het schrijven. Muziek met tekst kan ik dan niet naar luisteren.
Nooit meer schrijven of nooit meer lezen?
Dit is een gekke vraag eigenlijk, want het is bijna onmogelijk om ze los van elkaar te zien. Om goed te kunnen schrijven, helpt het om te kunnen lezen. Toch denk ik dat ik het liefst zou schrijven dan. Lezen is heerlijk. Het is geweldig om in andermans verhalen te duiken en dingen te ontdekken. Maar zelf schrijven geeft mij een genot dat zelfs lezen niet kan overtreffen. Als ik schrijf, kan ik daar al mijn gevoel en creativiteit in kwijt. Ik kan mezelf zijn en iets maken dat puur van mij is. Het is iets zoals niets anders is.
Instagram of Facebook?
Sowieso Instagram! Ik vind dat een hele leuke app, al plaats ik zelf niet zo veel op social media. Je ziet veel leuke foto’s en filmpjes voorbijkomen en het voelt allemaal wat gebruiksvriendelijker dan Facebook.
Wat zou je nog mee willen geven aan beginnende schrijvers?
Wat ik zelf ooit graag had willen horen, toen ik het schrijven serieus begon te nemen, was dat niet altijd alles op een bepaalde manier “moet”. Ik was vreselijk in de stress want ik moest dit en dat en dan nog eens dat. Ik had het gevoel dat ik vast zat en ik had nog niet eens een manuscript af dat goed genoeg was of een uitgeverij gevonden. Ik vergeleek mezelf te veel met andere schrijvers. Alles bij elkaar, ik werd er gek van. Dus ik zou vooral zeggen: blijf jezelf en schrijf gewoon. Je bent zoals je bent en uiteindelijk is het het belangrijkste dat jij geniet van het schrijven en dat jij, als jij dat wil, het kunt delen met anderen. Maar ga niet jezelf in de weg lopen. En natuurlijk, als er beginnende schrijvers zijn die dit lezen, dan wil ik jullie heel veel plezier en succes wensen, dat al jullie dromen uit mogen komen!
Afsluiting:
Met smart kijk ik uit naar nieuw werk van Fenneke. Voor iedereen die meer over haar wil weten kun je haar hier vinden:
Mijn recensie van Stille Duisternis is hier te lezen.
alloftheabove851591781.wordpress.com 