
Er is een gezegde die luid ‘what doesnt kill you makes you stronger’ waar is de grens dan?
De laatste weken weet ik maar al te goed wat stress met je kan doen. Stress zuigt aan je energie als een stofzuiger die constant aanstaat. Door die vermoeidheid verander je in een persoon die niets kan hebben en enorm prikkelbaar is. Door gebrek aan concentratie zit tot rust komen er niet bij. De dingen die je leven leuk maken veranderen langzaam maar zeker in irritatiepunten. Het liefst sluit je jezelf af van alles om je heen.
Ondanks dat de vermoeidheid en de verslagenheid op je gezicht te lezen is, zijn er altijd mensen die je behandelen alsof er niets aan de hand is. Vaak komen ze dan met goed bedoelde adviezen. Het voelt vaak heel eenzaam om niet door iedereen begrepen te worden. Vooral nu mijn masker van rust steeds meer breekt en mijn vermoeide lamgeslagen gezicht naar boven komt.
Stress tekent je voor het leven. Laat stress niet je leven leiden en trek op tijd aan de bel. Laat je niet mee voeren in de wensen en idealen van anderen als dat je belemmerd. Je gezondheid gaat voor…… Altijd.