
Wat er toe doet is een nieuw project waarin ik over mijzelf wil vertellen. Vooral hoe het is om te leven met een beperking in de huidige samenleving.
Veertig jaar geleden ben ik geboren in het Groningseland. Drie maanden na mijn geboorte werd ik ernstig ziek. Hier hield ik door zuurstof tekort hersenletsel over. Vanaf baby tot mijn veertiende heb ik fysiotherapie gehad voor de spasme in mijn benen.
Een aantal jaar geleden ben ik er achter gekomen dat mijn hersenletsel meer dan alleen mijn lichamelijk functioneren beïnvloed. Sinds ik dat te horen heb gekregen stond mij wereld op zijn kop. Mijn voordeel was dat ik een hoop gebeurtenissen in mijn leven kon verklaren. Eindelijk wist ik waarom ik vaak problemen had op mijn werk en tijdens mijn opleiding. Het functioneren van mijn hersens ging langzamer waardoor ik soms problemen heb met mijn geheugen en concentratie. Maar ook sneller vermoeid zijn en een verminderde rem zijn aan de orde van de dag.
Sinds een aantal jaar kamp ik tegen depressie. De vermoeidheid die depressie bij mij opwekt zorgt ervoor dat mijn beperking daar ook negatief door aangetast worden. Heb daarom soms meer tijd nodig om te herstellen van vermoeiende situaties. Maar ook een normale veertigurige werkweek is teveel voor mij. Daarom ben ik ook gedeeltelijk arbeidsongeschikt. Ook al weet ik mijn tijd te vullen met schrijven en mijn gezin, er blijft een zwart gat in mijn leven.
Doormiddel van deze blog wil ik jullie mee op reis nemen door mijn leven. Hierdoor kan ik mijn verhaal kwijt en misschien mensen in vergelijkbare situaties een steuntje in de rug geven.
One response to “Maak van Depressie geen Taboe Classic: Revisited: Wie en Waarom”
Ik herken wel wat.
Ik ben eind 2014 voorlopig afgekeurd en eind 2015 definitief afgekeurd.
In de blog staat het uitgelegd. Enige wat daar niet staat zijn de 2 hersenbloedingen eind november 2018 en in januari 2019
https://franstraas.wordpress.com/2018/05/10/meningitis-hydrocefalus-drainproblemen-en-ziekenhuisopnames/
LikeLike