Mijn leven met NAH: Revisited: Gevangen in de Regiotax (ofwel hoe de WMO beter kan)


Terwijl ik dit schrijf zit ik al drie kwartier boven op de toegestane kwartier te wachten. Dit is niet de eerste keer in de afgelopen tijd.

Gisteren heb ik meer dan een uur zitten wachten op de taxi in de stromende regen. Toen had ik mazzel dat ik met iemand mee kon rijden anders stond ik een half uur later nog. Maar ik ben niet de enige gebruiker die hier last van heeft. Door de regen aan klachten is de vorige aanbesteding gestopt.

Een aanbesteding kun je zien als een soort romeinse leeuwenkuil waar bedrijven knokken om een klus te krijgen. Dus inplaats van een onderneming met goede ideeen is het de onderneming die het goedkoopst is die wint. Wat ik mis in het WMO vervoer is de invloed van ervaringsdeskundigen.

Het is toch gek dat het meer draait om de kosten dan om de behoefte van de reiziger. Er rammelt nog wel meer aan de WMO als het gaat om de behoeftes van de aanvrager. Vaak wordt er ook geen rekening mee gehouden dat veel van de aanvragers niet de luxe hebben zelf de hulpmiddelen te bekostigen ander zouden zij ook geen gebruik maken van de WMO maar zelfstandig dit regelen. Het wordt tijd voor een verandering maar hoe?

Advertisement

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: