
NAH en Autisme hebben raak vlakken een daarvan is prikkelverwerking. Voor iemand met NAH kunnen prikkels verschrikkelijk zijn en vaak zelfs tot uitputting of concentratie problemen leiden. Prikkels kunnen in alle vormen en maten voorkomen. Het meest voorkomende zijn de prikkels om je heen in de vorm van beeld of geluid. Toen mijn moeder nog leefde en al ziek was had zij de tv constant aanstaan. Dit zorgde erbij mij voor dat ik altijd afgeleid was en mij niet kon concentreren op wat zij te vertellen had. Een ander voorbeeld is bijvoorbeeld waarom ik niet graag ging stappen of de drukte van een kermis of later ook Koninginendag/Koningsdag opzocht. Nu nog steeds niet. Concerten bezoek ik graag maar dan wel het liefst een zitplaats zodat ik niet midden in de mensen hoef te staan, maar ook omdat ik niet zolang kan staan.
Naar mijn mening zijn er verschillende vormen van prikkels de bovenstaande vallen onder audiosensorische prikkels. Maar ook stress prikkels zijn vreselijk. Dit kan ik wel zeggen na de meest stressvolle tijd in mijn leven overleeft te hebben, het was of dagelijks de energie zo uit mij werd gezogen. Nog steeds als ik veel stress ervaar dan merk ik dat aan mijn energiepijl. Toen ik kampte met depressie was het ook moeilijk vast te stellen waar de depressie begon en de NAH ophield. Ook toen ik nog werkte kampte ik voortdurend met prikkels en concentratie problemen. Vooral als ik niet uitgedaagd werd dan ging mijn hoofd alle kanten op. Toen wist ik dat nog niet te benoemen omdat ik geen weet had van mijn NAH maar de afgelopen jaren is mijn leven in een nieuw daglicht te komen staan en leer ik dagelijks bij over NAH.
Hoe ga ik om met prikkels?
Dit is een moeilijk punt want ik weet vaak niet waar de ergste prikkels vandaan komen. Voor veel voorkomende prikkels heb ik al wel strategieen ontwikkeld, tijdens het huiswerk maken vroeger moest ik altijd muziek aan. Tijdens het fietsen heb ik ook altijd oortjes in om de ruis buiten sluiten. Voor dat laatste betekend het wel dat ik erg goed op mijn omgeving moet letten, gelukkig heb ik dit na jaren ervaring goed onder de knie. Ook met schrijven heb ik altijd muziek op staan om zo de andere ruis buiten te sluiten, dat geeft mij 1 ding om op te letten buiten het schrijven om. Dit werkte met huiswerk maken dus ook zo. Zonder muziek zou ik letterlijk alles om mij heen horen. Vooral in de gehorige huizen waar ik op mijzelf in heb gewoond. Samenwonen zorgde ook voor nieuwe prikkels. Later het vader worden ook, daarom is het voor mij dan ook belangrijk om een eigen plek te hebben waar ik mij kan terugtrekken als het mij te veel wordt. Sommige prikkels kun je niet om heen namelijk, vooral als de ander prikkels anders beleeft dan mij. Soms zou ik eens lekker willen ontspannen, een lekkere massage nemen of iets van Yoga of mindfulness beoeffenen maar dat is met mijn inkomen vaak niet haalbaar of moeilijk te vinden. Ooit is mij een mindfulness app aangeraden maar daar heb ik de concentratie dan niet voor omdat in mijn eentje te doen. Iedere dag leer ik meer over prikkelverwerking en wat het met mij doet, maar ook leeftijd is een belangrijke factor vroeger kon ik meer prikkels hebben dan nu.