Het lijkt wel alsof ik een hele hoop handen in mijn portemonnee heb. Soms vraag ik mij wel eens af of wij op deze wereld zijn om te leven of om de geldstroom gaande te houden.
Die handen in mijn portemonnee beginnen natuurlijk al als je je loon krijgt want iedere maand weer dragen wij trouw af aan de loonbelasting geld waar je hard voor gewerkt hebt dat zonder pardon in de staatskas verdwijnt. Daarna is de hand van de rekeningen aan de beurt. Iedere maand komen dezelfde vaste lasten terug.
Mocht je schulden hebben heb je nog een hand in je portemonnee die bepaald wat je iedere maand kwijt bent. Als je dan nog geld overhoud komen de grote graaiers of wel de commerciële handen. Dit zijn de handen die je constant aan het verleiden zijn om hun product te verkopen. Deze handen kom je overal tegen. In de winkel, op de winkelstraat, aan je voordeur maar ook telefonisch graaien deze handen verder. Deze handen kom je op plekken tegen die je nooit had verwacht. In je favoriete tijdschrift, tijdens of tussen je favoriete tv series door. Maar ook als je buiten loopt. Je kan het zo gek niet bedenken of de handen van de commercie zijn je aan het verleiden.
Vaak wordt er dan ook heel makkelijk gezegd dat je er niet op in hoeft te gaan maar in de praktijk pakt dit vaak toch anders uit waardoor je in een tsunami van verleiding terecht komt.
De uitspraak “meer maand dan geld over hebben” is dan ook niet gek want je geld verdwijnt voordat je er erg in heb. Dan vraag ik mij af wat ben ik voor deze samenleving, een mens of een consumens. Leef ik om te genieten van het leven of leef ik om te consumeren en zo de economie draaiende te houden?
alloftheabove851591781.wordpress.com 