Introductie:
De verkiezingsdebatten waren vol beloftes en uitspraken net als ieder jaar. Dit jaar lag de uitspraak de menselijke maat vol op ieders lippen. Maar hoe kunnen we het over de menselijke maat hebben als alles draait om cijfers en geld. Is het menselijk om mensen in te zetten als verdienmodel?
Commercieel denken, marktwerking en nog meer van deze neo liberale verzinsels hebben van een sociaal land een kostengedreven land gemaakt. Bedrijven en instellingen werken veel met onderbetaalde krachten. Alles wordt vertaald naar een markt en winst maken is het doel van vele.
Mensen hangen hun hele identiteit aan hun baan. Mensen voelen zich schuldig als ze niet kunnen werken. Het spreekwoord werken om te leven is leven om te werken. Het sociale component is verdwenen.
Dit merk ik op social media zoals Instagram wat bijna voelt als een marktplaats voor ondernemers. Toen corona uitbrak waren er een hoop ondernemers die het positief gebruikte maar ook genoeg die geld verdiende aan de pandemie door het verkoop van mondkapjes bijvoorbeeld. Naar mijn mening had dit gewoon gratis verstrekt moeten worden.
Afsluiting:
Ik herken de wereld niet meer waar ik in leef. Een wereld waar geld voor alles gaat. De menselijke maat ver te zoeken is. Een wereld waar we constant aan elkaar willen verdienen. Een wereld kwetsbaar door de economie. Wat een gekke wereld.
alloftheabove851591781.wordpress.com 