
“My name is Prince” galmde als tiener constant door mijn boxen. De Purple majesty maakte een groot deel uit van de soundtrack van mijn leven. Mijn tienertijd was heel belangrijk voor mijn muzikale ontwikkeling.
Vooral liet Prince liet sporen na in mijn muzikale ontwikkeling. Mijn eerste kennismaking met zijn muziek was de film Purple Rain. De bijbehorende soundtrack heb ik dan ook grijs gedraaid. Tot op de dag van vandaag blijft titeltrack een van mijn favoriete nummers. Het Love Symbol album en Daimonds and Pearls zijn mijn andere favoriete albums.
De kracht van Prince is zijn diversiteit. Geen enkel album was hetzelfde. Geen enkel album had afdankertjes (op zijn laatste albums bij Sony na). Prince zorgde er altijd voor dat hij muzikaal de touwtjes in handen had. Hij omringde zichzelf altijd met de beste muzikanten. Denk aan Sheila E. Mayte en Maceo Parker. Nederlandse Candy Dulfer werkte hij graag mee samen.
Prince was altijd meer een trendsetter in plaats van een volger. Zijn mix van soul, funk, R&B, blues, rock en jazz was genre overschrijdend en inspirerend. Prince was een groot voorbeeld voor vele maar vooral voor mij. Hij leerde mij wat muziek was.

Zijn muziek zal ik missen. Hopelijk gaan er nu niet mensen met zijn werk aan de haal v oor een snelle euro. Zijn muziek is en blijft legendarisch en zal altijd tijdloos blijven. De wereld is een muzikale genie en een superster kwijt.